Πέρυσι το καλοκαίρι είχα πάρει μια μέρα άδεια από την δουλειά για να πάω στο προξενείο (της Ελλάδος) εδώ στην Βοστόνη για να δω τι σόι χαρτιά χρειάζομαι για να πάρω την Ελληνική ιθαγένεια Εντάξει, είχα όλα τα απαραίτητα χαρτιά μαζί μου οπότε τα κατέθεσα, μαζί με κάτι φωτογραφίες για να μην χρειαστεί να πάω φαντάρος αφού μένω στο εξωτερικό, και ο κύριος που με εξυπηρέτησε μου είπε πως δεν ήξερεπόσο θα κάνουν τα χαρτόσημα και άλλα σχετικά έξοδα γραφειοκρατίας - αλλά σε μερικές μέρες θα πήγαινε στην Ελλάδα, θα τα πήγαινε ο ίδιος εκεί που έπρεπε να πάνε, θα μάθαινε πόσο ήταν το κόστος και θα μου τηλεφωνούσαν από το προξενείο για να με ενημερώσουν

Ένας χρόνος πέρασε και το τηλεφώνημα δεν ήρθε. Ο πατέρας μου πήγε Ελλάδα και πέρναγε ο δρόμος του από το δημαρχείο (ή μάλλον κοινοτικό γραφείο) του χωριού του (εκεί που θα πήγαιναν τα χαρτιά μου). Τα χαρτιά μου ήταν όντως εκεί αλλά η κοπέλα δεν ήξερε τι να τα κάνει! Ήταν με σύμβαση και δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει γιατίκανείς δεν τις είχε πει τι πρέπει να κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις. Τέλος πάντων - η κοπέλα ψάχνει στην νομαρχεία να δει τι πρέπει να κάνει, και ο πατέρας κοιτάει στην Αθήνα να δει τι μπορεί να κάνει εκ μέρους μου.

Σε γενικές γραμμές είμαι τυχερός που ο πατέρας είχε την απορία να δει τι γίνετε και έχει χρόνο να τα ψάξει, αλλά αν η Ελλάδα θέλει ο απόδημος ελληνισμός να επιστρέψει, ή η ομογένεια να επιστρέψει, γιατί δεν κάνει τα πράγματα πιο εύκολα και να κόψει λίγο τις περίεργες γραφειοκρατίες;