... ή το κοινός γνωστό ως Μπίζνες Μίτινγκ.
Ήμασταν κάνα τριανταριά άτομα σε ένα δωμάτιο, οι υπάλληλοι τις βιβλιοθήκης, και δεν μας είχαν στείλει ατζέντα για το μίτινγκ, οπότε και εγώ ως περίεργος πήγα να δω τι έχουν να μας πουν τα μεγάλα κεφάλια – μεγάλο λάθος!

50 λεπτά χαμένα πήγανε εξηγώντας στο προσωπικό τι είναι το facebook, για τα social networks, για το πως μπορούν να μας ωφελήσουν, τι είναι τα gadget, τα widget, τα applications και όλα αυτά.

Άλλα 20 λεπτά χάθηκαν εξηγώντας τι είναι το instant messanging (ξέρετε τώρα AOL, Yahoo, MSN, κτλ), πως δουλεύουν και τι μπορεί να κάνει ο κόσμος με το ΙΜ.

Υπάρχουν πολλές λέξεις να περιγράψω την βαρεμάρα μου...σημείωσα όλες τις μαλακίες τους όποτε τις λέγανε (χεχεχε)

Συμπεράσματα και διάφορες σκέψεις... :

Ο χοντρούλης (διευθυντής της βιβλιοθήκης) αντί να ασχολείται με το πως θα επωφελήσουν οι τεχνολογίες αυτές τους μαθητές μας, θέλει να ξέρει αν είμαστε οι πρωτοπόροι και τι κάνουν άλλα πανεπιστήμια και βιβλιοθήκες – με άλλα λόγια μην κοιτάς την λόξα σου, κοίτα του άλλου.

Ο υποδιευθυντής δεν πάει καλά, καθόλου καλά. Η μπαφομένος ήταν, ή πιωμένος, ή κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό (ή όλα μαζί). Ήταν όρθιος για όλο το μίτινγκ και τις παρουσιάσεις. «δείξε τούτο», «δείξε το άλλο» (κτλ), όλο χαμόγελα, χοροπηδούσε, παλαμάκια, λες και ήταν μαζορέτα ή σε τσίρκο, ή λες και ήταν ο Έντισον όταν συνδέθηκε το πρώτο τηλέφωνο.

Τελικά με το ΙΜ... ρε παιδιά ήμαρτον! Ήμαρτον σας λεω! Είμαι χρήστης ίντερνετ και υπηρεσιών ΙΜ πάνω από δέκα χρόνια και μου δείχνεται κάτι λες και είναι the next big thing! Εγώ ήμουν σπίτι και έκανα cyber μέσο ΙΜ πριν όλα αυτά τα κούσαλα αποκτήσουν διεύθυνση email! (ναι, καλά διάβασες, είπα cyber...τι κάναμε όταν ήμασταν «μικροί», ΛΟΛ)


Αυτά... Η βιβλιοθήκη τελικά είναι για τα μπάζα...