Prodigy σε Windows 3.11

Ένα από τα καινούργια πράγματα όταν επέστρεψα στην Αμερική ήταν τα κλαμπ - δηλαδή μαθητικές λέσχες, που είχαν ως επίκεντρο κάποιο θέμα. Μέσω του Χόλιγουντ όταν ήμουν στην Ελλάδα έβλεπα στην στην τηλεόραση το πως, τάχα, ήταν αυτές οι λέσχες στο σχολείο, κάτι που τότε δεν είχαμε στα σχολεία στην Ελλάδα Η λέσχη μας ήταν βασικά το να παίζουμε ποδόσφαιρο στην πλατεία, ή να μας τρώνε τα πενηνταράκια τα φλιμπεράκια. Έτσι λοιπόν το πρώτο κλαμπ στο οποίο πήγα να γίνω μέλος ήταν το Ski Club. Πάντα ήθελα να μάθω να κάνω σκι. Ήταν κάτι που φαινόταν αρκετά ενδιαφέρον, και άμα ήμουν σε κλαμπ θα είχα και παρέα. Ο σύμβουλος του κλαμπ ήταν ο ψιλο-τρελός καθηγητής των Γαλλικών, οπότε αυτό μου έλεγε πως αυτό το κλαμπ δεν είχε και πολλές προοπτικές Πήγα πάντως στην πρώτη συνεδρίαση του κλαμπ για να δω ποιος ήταν εκεί Στο κάτω κάτω ήθελα να μάθω να κάνω σκι.

Στην πρώτη λοιπόν συνεδρίασή του κλαμπ έμαθα πως θα έπρεπε να είχα δικά μου σκι, ρούχα, μπότες, και εξοπλισμό για σκι - κάτι που δεν είχα. Οι τιμές για σκι είναι τουλάχιστον $300 σήμερα άμα θες να είναι δικά σου. Πιστεύω πως μπορούσες και να ενοικιάσεις τον εξοπλισμό, αλλά δεν έλεγε. Εγώ, αρχικά, νόμιζα πως το σχολείο τα πλήρωνε όλα, οπότε ήμουν μες την τρελή χαρά. Μόλις άρχισαν να μιλάνε για χρήμα την κοπάνισα από το κλάμπ.

Το δεύτερο κλάμπ στο οποίο έγινα μέλος ήταν το computer club του λυκείου. Βασικά ήμουν εγώ και τρία άλλα παιδιά, όλοι κάπως geek, και τα απογεύματά, μετά το σχολείο, πηγαίναμε στα εργαστήρια με τους υπολογιστές και προσπαθούσαμε να έχουμε δωρεάν πρόσβαση, με διάφορα κουπόνια, σε συνδρομητικές πλατφόρμες όπως το AOL, compuserve, prodigy, και άλλες. Στο ιντερνετ τελικά δεν τα καταφέραμε και πολλές φορές να μπούμε. Μπήκαμε μερικές φορές, είδαμε μερικά νέα, μπήκαμε σε μερικά chat, αλλά δεν έλεγε και πολλά. Εγώ πάντως από computer club περίμενα περισσότερα video games και λιγότερα ψευτόχακεράκια :-). Το κλαμπ δεν κράτησε και πολύ. Ο ένας τύπος μετακόμισε με την οικογένεια του, ο άλλος αποφοίτησε, και αυτοί που έμειναν δεν του ενδιέφερε το δωρεάν AOL. Πιστεύω πως τότε αρκετοί που είχαν χρήμα - και πιστεύω πως το Dedham (η πόλη μου) είχε αρκετούς κατοίκους με χρήμα - είχαν δικό τους ίντερνετ στο σπίτι, οπότε δεν χρειαζόταν computer club.

Μετά από αυτό το κλάμπ τα παράτησα τα κλάμπ στο λύκειο. Ένας από τους λόγους ήταν το Τάεκβοντό, αλλά γι αυτό άλλη φορά.