Στο λύκειο στην Αμερική υπάρχουν αρκετές εξωσχολικές δραστηριότητες. Συνήθως οι αθλητικές δραστηριότητες (αμερικανικό ποδόσφαιρο, field hockey, hockey, στίβος, κ.α.), η μουσική, διάφορες λέσχες όπως λέσχες όπως άτομα πωρωμένα με το σκάκι, το σκί, τους υπολογιστές κτλ. Στον τελικό χρόνο του λυκείου υπάρχουν και άλλες σχετικές δραστηρίοτητες όπως το yearbook και η θεατρική παράσταση που δίνει η τάξη που αποφοιταεί. Και οι δύο δραστηριότητες είναι υπό την εποπτεία κάποιου καθηγητή, αλλά σε γενικές γραμμές οι μαθητές είναι αυτοί που κάνουν την δουλειά.

Στην αρχή της τελευταίας χρονιάς το πενταμελές πήγε από τμήμα σε τμήμα (πέντε τμήματα είχε η τάξη μου αν θυμάμαι καλά) και ήθελα εθελοντές για το yearbook για να έχουμε κάτι καλό και να μην έχουμε δύο κόλλες χαρτί με έναν συνδετήρα ως yearbook. Φοβερός τρόπος να κάνει κάποιος πρόσληψη μαθητών για αυτό το πρότζεκτ. Τέλος πάντων. Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ αλλά με βρήκαν πονόψυχο και έτσι με τύλιξαν (χαχα). Άρχισαμε λοιπόν μια ντουζίνα άτομα στην αρχή της χρονιάς. Μας έμαθε ο δάσκαλος που ήξερε από desktop publishing πως να αρχίσουμε να δημιουργούμε το yearbook και αρχίσαμε να επεξεργαζόμαστε διάφορες ιδέες. Όσο πέρναγαν οι μήνες, και οι δημοφιλείς μαθητές έχασαν το ενδιαφέρον τους και πήγαν σε άλλες δραστηριότητες (αθλητικά, θέατρο, κ.α.) μείναμε μόνο δύο ή τρία άτομα και μαζί και δάσκαλος. Οι άλλοι δεν είχαν τόσο πολύ χρόνο, οπότε για να γίνει δουλειά το πάλευα κάθε μέρα μετά το σχολείο, το σαββατοκύριακο, και μερικές φορές τα βράδια. Μου είχαν δώσει το λογισμικό σε δισκέτες οπότε έκανα και δουλειά στο σπίτι. Αν και είχε αρκετή δουλειά, ήταν αρκετά ενδιαφέρον το πρότζεκτ και η δημιουργική πράξη κράταγε το ενδιαφέρον. Την τελευταία χρονιά είχα μερικά μαθήματα που ήταν βαρετά, οπότε αφού τελείωνα της ασκήσεις μου νωρίς μου έδιναν άδεια να φύγω από το μάθημα να δουλέψω στο yearbook.

Στο τέλος τα καταφέραμε. Τρία άτομα κάναμε ολόκληρο βιβλίο, και ένα συμπληροματικό επειδή έπρεπε να στείλουμε τον κύριο τόμο στο τυπογραφείο τον Μάρτιο για να είναι έτοιμο για την αποφοίτηση στις αρχές του Ιουνίου. Δεν με ενδιέφερε να έχω την φωτογραφία μου στο yearbook αλλά αφού έριξα τόση δουλειά ο δάσκαλος-σύμβουλος που είχαμε μου έβγαλε μια φωτογραφία να την συμπεριλάβω (είχα χάσει την προθεσμία να μου βγάλει την φωτογραφία επαγγελματίας φωτογράφος). ΄Έτσι λοιπόν μου βγήκε η φωτογραφία σαν να έχω μαύρο μάτι - αλλά δεν πειράζει :-).

Στην τελική ανάλυση αρκετά ενδιαφέρων άσκηση αυτό το yearbook. Και μου επέτρεψε να κάνω κοπάνα σε μερικά μαθήματα (με την ευλογία του σχολείου φυσικά!), και έμαθα και μερικά πράγματα για desktop publishing, και το πως μπορώ να κάνω καλύτερα διαχείριση του χρόνου μου. Αφού αποφοιτήσαμε εμείς, την επόμενη χρονιά το λύκειο δημιούργησε ένα νέο μάθημα σε desktop publishing για να μην έχουν πάλι το ρίσκο να είναι μόνο ένας που ασχολείται με το yearbook.