Αυτό το τρίμηνο, αν και άρχισαν τα μαθήματα λίγο απρόοπτα, τα πράγματα πάνε όλα καλά. Ολίγον πολύ καλά θα 'λεγα! Δεν έχω κάτι, κάποιο μάθημα να με προβληματίζει ιδιαίτερα, και μου φαίνονται όλα γενικός ολίγον εύκολα (εν σύγκριση πριν 2 χρόνια στα πρώτα μαθήματα που έκανα που ήταν παλούκια). Ο νους ώρες ώρες μου φωνάζει και λέει "έλα ρε!!! Σε παρακαλώ δώσε μου κάτι που είναι παλούκι να το λύσω!!! Βαριέμαι!!!!!". Η δε, φυσική μου τεμπελιά, φωνάζει "σκάσε ρε μαλάκα που θες και πιο δύσκολα! χαζός είσαι; Άντε μην σου πω τίποτα ρε πυροβολημένο!"

'Αντε - οκτώ εβδομάδες ακόμα αυτού του πέρα δώθε. Σήμερα κάνω παρέα με τη τεμπελιά γιατί δεν έχω καμία όρεξη για παλούκια...αύριο όμως;