όχι αγαπητέ αναγνώστη! Δεν εννοώ ότι όλες η εργασίες είναι αγχωτικές, απλά η δική μου, με τα αφεντικά που έχω. Από τον περασμένο Σεπτέμβρη, που ο διευθυντής μονιμοποιήθηκε μας έχει πρήξει τα...νευρά!

Ο λόγος; Απλός, ήταν που ήταν μικρό το τμήμα, και έφυγαν και δύο άτομα οπότε γίναμε πιο μικροί!!! Έμεινα βασικά εγώ και το αφεντικό μου. Ότι δουλειές έκαναν οι άλλοι που έφυγαν, τώρα τις κάνουμε εμείς, αλλά έχουν την απαίτηση να δουλεύουμε σαν να είμαστε όχι τέσσερα άτομα, αλλά οκτώ! Φυσικά αυτό δεν γίνεται, οπότε οι άσχετοι παραπονιούνται στον διευθυντή, έχει την εντύπωση πως δεν κάνουμε τίποτα όλη μέρα, και πέφτουν χριστοπαναγίες...

Εν τω μεταξύ, εδώ και τρις - τέσσερις μήνες όποτε έρχομαι στην δουλειά με πιάνει μια αναγούλα, και όποτε βρίσκουμε κοντά στο γραφείο με πιάνει και ταχυπαλμία... Αρκετοί «ιδικοί» μου λένε πώς είναι αγχως...άλλα όταν το λέω στους φίλους μου με περνούν για τρελό και νομίζουν πώς λέω βλακίες...

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πιστέψει κάνεις πώς η δουλειά προκαλεί άγχος; (ναι, ψάχνω ήδη για άλλη δουλειά)