Σήμερα διάβαζα κάτι νέα όταν ήμουν έν διαδρομή για την δουλεια. Ένας απο τους τύπους που δημιούργησε το Facebook, ο Eduardo Séverin, αποφάσισε να εγκαταλείψει την αμερικανική του υπηκοότητα για να πληρώσει λιγότερα σε φόρους, τώρα που το Facebook θα εχει μετοχές. Το καταλαβαίνω πως κάποιος δικηγόρος ή και κάποιος λογιστής του έδωσε τέτοια συμβουλή, και ίσως είναι γενικός καλύτερα για αυτόν τον ίδιο, αλλα είναι πολυ καφρίλα να κανείς τέτοιο πράγμα, ειδικά, αν όπως ο Εντουάρντο, έφυγε απο το κράτος του (Βραζιλία) επειδή κινδύνευε η οικογένεια του, και ήρθε στην Αμερική, είχε ευκαιρίες, και τώρα που θα μπορει να συνεισφέρει στο κοινό καλό, μας λέει so long and thank you for all the fish.

Τέλος πάντων, το κάρτα θα τον φάει. Με αυτο στο μυαλό λοιπόν είπα πως ήταν καιρος να κλείσω των λογαριασμό του τμήματος στο Facebook γιατι κανένας δεν τον αξιοποίουσε για μάρκετινγκ και επηκοινωνιες. Ήταν, πραγματικά, ένας λογαριασμός φάντασμα. Πάνω που πάω να τον σβήσουν βλέπω πως μερικά πράγματα, που χρησιμοποιούμε στο τμήμα, χρειάζονται το Facebook API για login...τι να κανείς; τι να κανείς; Τελικά τον λογαριασμό του τμήματος δεν τον έκλεισα. Καθάρισα λίγο την σελίδα, την εκανε "page" αντι για "profile" για να μην έχω συνέχεια αιτήματα φιλίας και άρχισα να σκέφτομαι διάφορα σχέδια για marketing communications. Απο την μια είχα την ευκαιρία να το παίξω γραφίστας σήμερα, κάτι που μου άρεσε και έχω να κάνω πολυ καιρο...αλλα απο την άλλη θα ήθελα να βρω λίγη άκρη με αλλα θέματα όπως κανονισμούς του τμήματος, μαθητικά εγχειρίδια, και αλλα διοικητικά θέματα.

Αυτά μάλλον το καλοκαίρι ;-)