Ήρθε και η Παρασκευή πριν αρχίσουν τα μαθήματα! Η αλήθεια είναι πως από την μία τρέχω στα φουλ να αρχίσει το τρίμηνο και να δω παλιά πρόσωπα, να μάθω κάτι καινούργιο και να ξαναμπώ στον «ρυθμό» του φοιτητή. Από την άλλη όμως η αλήθεια είναι πως έχω αρχίσει να βαριέμαι. Έχω ακόμα ένα χρόνο μέχρι να αποφοιτήσω και αφού έχω ανακαλύψει αρκετά που παλιότερα δεν ήξερα, τώρα έχω την εντύπωση πως δεν θα μάθω και τόσα πολλά πράγματα όσο όταν η ύλη ήταν τελείως καινούργια και ήμουν newbie στην γλωσσολογία. Εύχομαι να κάνω λάθος :-)

Με αφορμή την επιστροφή στα θρανία άρχισα να κάνω συγκρίσεις μεταξύ των συμμαθητών μου στο ΜΒΑ, και αυτών πουν έχω ως συμμαθητές στα Μάστερ που κάνω τώρα που έχουν να κάνουν με την διαπαιδαγώγηση Οι φίλοι και οι συμμαθητές στο ΜΒΑ και στο MSIT (και τα δύο προγράμματα στο κολέγιο του μάνατζμεντ) δεν φοβόντουσαν την τεχνολογία. Σαν πολλούς από εμάς ήθελαν να πειραματιστούν και να δουν σε τι θα τους χρησιμεύσει. Έτσι άρχισαν να χρησιμοποιούν facebook, linkedIn, twitter, friendfeed, blog και διάφορες άλλες υπηρεσίες που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες. Αν τους άρεσαν συνέχιζαν να τις χρησιμοποιούν, και αν δεν τους άρεσαν έκλειναν τον λογαριασμό.

Αν τους συγκρίνουμε αυτούς με τους τωρινούς μου συμμαθητές, για πολλούς από αυτούς το νόημα της έκφρασης high tech είναι το email. Για ένα μικρό κομμάτι από αυτούς άντε να βάλεις και το facebook ή το ning. Πολλές τεχνολογίες και υπηρεσίες όπως για παράδειγμα το delicious, το digg, το youtube, το ning, το LinkedIn που θα μπορούσαν να ήταν χρήσιμες όχι μόνο για τους μαθητές τους και τους συναδέλφους τους αλλά και για την καλλιέργειά της καριέρας τους τα αποφεύγουν και βλέπουν το ίντερνετ και τις συγκεκριμένες υπηρεσίες ως μόδα που θα περάσει. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα από άτομα που ασχολούνται με τηνδιαπαιδαγώγηση να έχουν τόσο κλειστούς ορίζοντες.