Όταν ήμουν στο λύκειο έκανα τέσσερα χρόνια τάεκβοντό. Η αλήθεια είναι πως μου άρεσε αρκετά να πηγαίνω στο ντότζο, να εξασκούμε, και φυσικά να βλέπω φιλαράκια. Στο τέλος του λυκείου είχα, αν θυμάμαι καλά, αποκτήσει την κόκκινη ζώνη και ήμουν ένα χρόνο μακριά (άντε το πολύ ενάμιση) από μια μαύρη ζώνη (ένας χρόνος σκληρής εξάσκησης, όχιπαίξε- γέλασε).

Τελικά το παράτησα το τάεκβοντό επειδή δεν είχα αρκετό χρόνο μεταξύ δουλειάς και μαθημάτων. Τώρα που κοντεύω να τελειώσω τα μεταπτυχιακά (άντε, ένας χρόνος ακόμα!), λέω ναξαναρχίσω το τάεκβοντό και πάλι (όταν τελειώσω). Κοίταζα λοιπόν το παλιό μου ντότζο και συνειδητοποίησα πως ο δάσκαλος του τάεκβοντό είναι τεράστιος στον κόσμο αυτής της τέχνης!

Τώρα που κολλάει το αλτέρνατιβ ριάλιτι; Είδα έναν παλιό μου συμμαθητή με τον οποίον αρχίσαμε το τάεκβοντότην ίδια περίοδο. Που βρίσκετε τώρα; Ο τύπος κατέχει τέταρτο ντάν μαύρη ζώνη και είναι ο ίδιος δάσκαλος τάεκβοντό στην Σιγκαπούρη Ψςςςς! Φαντάσου αν συνέχιζα το τάεκβοντό, θα μπορούσα και εγώ να ήμουν τουλάχιστον δεύτερο ντάν!