Εδώ και κάτι χρόνια άκουω ένα σορό «ου, ου, ου η Apple ανακοίνωσε ένα νέο iPod, τώρα λοιπόν πρέπει να τρέξω να το αγοράσω! Γαμώ το κέρατο!»

Εντάξει, υπερβάλω λίγο, αλλά κάτι παρόμοιο έχω ακούσει από πολλούς κάτοχους ενός iPod όποτε βγαίνει μία νέα έκδοση. Άλλοι το λενε λόγο μπαταρίας, άλλοι λόγο ικανοτήτων βίντεο, άλλοι λόγο νέων οθονών, και άλλοι το λένε γιατί μάλλον θέλουν κάτι καινούργιο, αλλά τα ρίχνουν στην Apple.

Η Apple φυσικά θέλει να αγοράζεις και να αναβαθμίζεις το iPod σου κάθε τρις και λίγο που βγάζουν νέο μοντέλο (ή τουλάχιστον κάθε δυο χρόνια) γιατί στο κάτω κάτω είναι εταιρία και προσπαθεί να βγάλει λεφτά.  Τα παλαιότερα μοντέλα iPod όμως δεν πεθαίνουν όταν βγαίνουν καινούργια μοντέλα και δεν είναι ανάγκη να αγοράσεις το λεγόμενο «latest and greatest» - εκτός φυσικά αν είσαι ματσωμένος και θες να αγοράζεις νέα γκάτζετ κάθε τρις και λίγο.

Πάρε για παράδειγμα εμένα. iPod δεν αγόρασα αμέσως, δεν το είχα ανάγκη. Όταν άρχισα να οδηγάω αρκετά το ραδιόφωνο δεν είχε προγράμματα που μου άρεσαν, τότε αγόρασα ένα.  Αυτό ήταν το 2004, άνοιξη.  Σήμερα έχω ακόμα το ίδιο iPod, δεν του έχω αλλάξει μπαταρία (ακόμα δουλεύει μια χαρά η μπαταρία), μου έχει πέσει μια ή δυο φορές, ακόμα δουλεύει, και η οθόνη είναι ακόμα μια χαρά (εντάξει, έχουμε μια ή δυο γρατσουνιές)

Τέσσερα χρόνια λοιπόν το ίδιο iPod και μέχρι να βγει κάτι που να κάνει ΜΠΑΜ, να με εντυπωσιάσει, δεν το αλλάζω. Γλιτώνω τα λεφτά, και σώζω και το περιβάλλων από το high tech waste που δημιουργείτε όταν δεν ανακυκλώνουμε τα παλιά μας γκάτζετ.