IBM PS/2 Model 12

Αφού λοιπόν το πρώτο καλοκαίρι θα το περνάγαμε στην Βοστόνη, ήταν ευκαιρία να ζητήσω υπολογιστή από τον πατέρα. Όλες οι εργασίες στο λύκειο έπρεπε να είναι γραμμένες στο υπολογιστή, τίποτα δεν ήταν δεκτό το οποίο ήταν χειρόγραφο. Αύτο είχε κατά συνέπεια να κάθομαι αργότερα για μερικές ώρες αφού είχε τελειώσει το σχολείο, ή να πήγαινα νωρίς να προετοιμάζω κάποια εργασία. Με το από εδώ και το από εκεί τον έψησα τον πατέρα να αγοράσει υπολογιστή.

Δίπλα στην δουλειά του ήταν ένα κατάστημα Staples, το οποίο πούλαγε είδη γραφείου, χαρτικά, και υπολογιστές. Κάθε σαββατοκύριακο ήταν σαν να πήγαινα στα φλιμπεράκια όταν πήγαινα σε αυτό το κατάστημα επειδή καθόμουν και έπαιζα τα βασικά παιχνίδια που ερχόντουσαν με τα Windows 3.1. Έτσι λοιπόν μετά από 6-7 μήνες να πηγαίνω στο κατάστημα και να χαζεύω αποφάσισα τον υπολογιστή που ήθελα. Ο πατέρας μου είχε άλλες ιδέες. Ένας γνωστός του, κάποιος που ήταν στο χρηματιστήριο αν θυμάμαι καλά, ήθελε να πουλήσει τον παλιό του υπολογιστή, έναν IBM PS/2 model 25 επειδή είχε αγοράσει κάτι καινούριο. Το PS/2 model 25 είχε επεξεργαστή 8086 στα 8Mhz, δύο δισκέτες, και 515kb μνήμη (ουάου/σαρκαστικό). Σκληρός δίσκος; Μπά! Δεν είχε! Ήταν $150 και η τιμή ήταν προσιτή, αλλά δεν μασάμε! Δεν αγοράσαμε σκουπίδια!

Performa 6100/66 PC

Ο υπολογιστής που ήθελα ήταν το PowerMac 61001/66PC. Είχε τον νέο επεξεργαστή PowerPC στα 66Mhz, μνήμη 8MB (μέγιστη 72MB), 350MB σκληρό, και CD διπλής ταχύτητας. Όχι μόνο αυτό, αλλά είχε και επεξεργαστή 486DX2 με μέγιστη μνήμη 32MB που σήμενε πως θα μπορούσα όχι μόνο να το χρησιμοποιώ ως Mac, αλλά θα είχα και τα windows, οπότε θα μπορούσαν να παίζω αρκετά παιχνίδια! Ψςςςςς! Φοβερό! Η τιμή όμως ήταν περίπου $2000...οπότε ο πατέρας δεν τσίμπαγε...

Τελικά, ο υπολογιστής που αγοράσαμε ήταν η Performa 635CD. Ο υπολογιστής είχε επεξεργαστή Motorola 68040 (χωρίς floating point unit…) στα 33Mhz, μνήμη 5ΜΒ (μέγιστη 36ΜΒ) CD-ROM, και σκληρό δίσκο 250ΜΒ. Είχε και μόντεμ (αμέ!) στα 14.4 mbps! Η τιμή ήτα πιο προσιτή στα $1600 λόγο έκπτωσης. Έτσι λοιπόν φέραμε τον υπολογιστή σπίτι (τι θηρίο ρε παιδί μου!) και τον στήσαμε στο δωμάτιό μου. Το λειτουργικό ήταν Mac System 7.5, πριν αρχίσουν να το αποκαλούν MacOS. Με αυτόν τον υπολογιστή έγραψα πολλές εργασίες για το σχολείο, αλλά έπαιξα και αρκετά παιχνίδια. Αρκετά ήταν freeware που έπαιρνα με το περιοδικό MacAddict, αλλά είχα και μερικά εμπορικά. Tελικά στο ίντερνετ δεν μπήκα ποτέ με αυτόν το υπολογιστή, αν και τα βίντεο τα διαφημιστικά για το eWorld ήταν φοβερά, αλλά τότε όχι μόνο πλήρωνες το τηλέφωνο με το λεπτό, αλλά και την υπηρεσία ίντερνετ ανα λεπτό χρήσης. Κάθε μήνα, απ ότι θυμάμαι σου έδιναν «δωρεάν» 90 λεπτά χρήσης πριν αρχίσουν να σε χρεώνουν ανα λεπτό.

Performa 635CD

Με το hardware δεν έπαιζα και πολύ, αλλά από software και τι δεν είχα κάνει σε αυτόν τον υπολογιστή. Επειδή είχα ένα restore CD που επανέφερε τον υπολογιστή στα αρχικά δεδομένα, άρχισα να πειραματίζομαι και να πετάω ή να αλλάζω διάφορα αρχεία για να δώ τι μπορώ να αλλάξω και να έχω τον υπολογιστή να δουλεύει ακόμα. Πιστεύω πως τον είχα κάνει φορμάτ πάνω από 30 φορές τον πρώτο χρόνο όσο άρχιζα να μαθαίνω πως λειτουργούν οι υπολογιστές και το λογισμικό. Σε κάποια φάση είχα βρει και ένα resource editor το οποίο μου επέτρεπε να αλλάζω ονόματα σε προγράμματα που ήταν ήδη compiled. Μόλις βρήκα και μια ελληνική γραμματοσειρά άρχισα να αλλάζω τα μενού από μόνος μου και να τα κάνω Ελληνικά. Σε στιγμή άλλαξα κάτι και δεν λειτουργούσε το MacOS...φτού και από την αρχή! Φορμάτ, restore, και συνέχεια το πείραμα. Έτσι λοιπόν είχα τον πρώτο υπολογιστή που με έβγαλε 4 χρόνια, μέχρι που αγόρασα έναν PowerMac G3...αλλά αυτό σε άλλο δημοσίευμα.